Spotykanie się z Bogiem o Poranku

 Carl H. Stevens

 SŁOWO WSTĘPNE

  Proszę, rozważ następujące wersety jako przesłankę do spotykania się z Bogiem każdego poranka. Wielcy ludzie Biblii spotykali się z Bogiem o poranku:

„Abraham zaś, wstawszy wcześnie rano, udał się na to miejsce, gdzie stał przed Panem.” (I Mojż.19:27)

„I wstawszy wcześnie rano, wziął Jakub…” (I Mojż. 28:18a)

 „Jozue wstał wcześnie rano.” (Jozue 3:1a)

„Wstał tedy Dawid wcześnie rano...” (I Samuela 17:20a)

Uczniowie „weszli z brzaskiem dnia do świątyni ...” (Dzieje Apostolskie 5:21a).

Jezus, chociaż był Bogiem, spotykał się rano ze swoim niebiańskim Ojcem:

„A wczesnym rankiem, przed świtem, wstał, wyszedł i udał się na puste miejsce, i tam się modlił.” (Ew. Marka 1:35).

Bóg zaopatrywał tych swoich ludzi, którzy szukali Go wcześnie rano. Zaopatrywał ich w siłę – rano:

„Mojżesz wyciągnął rękę nad morze i wróciło morze nad ranem na swoje miejsce, podczas gdy Egipcjanie uciekali w jego stronę. Tak wtrącił Pan Egipcjan w sam środek morza.”(II Mojż. 14:27).

Chwała Pańska była oglądana rano:

         „A rano ujrzycie chwałę Pańską... ” (II Ks. Mojżeszowa 16:7).

Radość pojawia się o poranku:

„Bo tylko chwilę trwa gniew Jego, Ale życzliwość Jego całe życie.
Wieczorem bywa płacz, ale rankiem wesele.” (Psalm 30:6).

 On budzi nasze uszy, abyśmy słuchali każdego poranka:

„Wszechmogący Pan dał mi język ludzi uczonych, abym umiał spracowanemu odpowiedzieć miłym słowem, każdego ranka budzi moje ucho, abym słuchał jak ci, którzy się uczą”. (Ks. Izajasza 50:4).

 Jego łaska i miłosierdzie - „...każdego poranku objawia się na nowo.” (Treny 3:22,23).

On jest ramieniem naszego zbawienia każdego poranka:

        „Bądź naszym ramieniem każdego poranku i naszym zbawieniem w czasie niedoli”. (Ks. Izajasza 33,2)

 

SPOTYKANIE SIĘ Z BOGIEM KAŻDEGO poranku          

Zasada spotykania się i zgadzania się z Bogiem o poranku jest tak zdrowa dla duchowego wzrostu, jak oddychanie jest potrzebne dla zdrowia fizycznego. Jednym z największych problemów wiary chrześcijańskiej jest to, że wielu wierzących nie zgadza się ze Słowem Bożym w sprawie spędzania ich każdego dnia. Przyczyną tego jest to, że ich dusze lgną do prochu (Psalm 119:25), więc człowiek naturalny ma tendencję do spędzania całych dni bez polegania na Bogu w sprawie mądrości, prowadzenia i instrukcji. Myśli człowieka naturalnego nie są Bożymi myślami. Izajasz 55:8 mówi: „Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan.”

Gdy wierzący budzi się rano, to zanim cokolwiek zrobi, musi zaplanować, że spędzi cały dzień w harmonii z Bogiem. O tym właśnie mówią Przypowieści Salomona 8:17, gdzie jest powiedziane: „Miłuję tych, którzy mnie miłują, a którzy mnie gorliwie szukają, znajdują mnie.” Pierwsza rzeczą, jaką będzie odczuwał, będą to uczucia skierowane do Boga z powodu tego, kim On jest. On kocha nas i ma zaopatrzenie dla nas w każdej potrzebie, presji i pokusie, której będziemy stawiać czoła. On umarł za nas i zapłacił za grzechy całego świata będąc całkowicie niewinny. On pozwolił, aby gwoździe przeszyły Jego dłonie i stopy, abyśmy mogli prowadzić zwycięskie życie przez Niego. Nazwane to jest nieograniczonym przebłaganiem. Wierzący nie może myśleć o tym zbyt długo i nie zostać przepełnionym miłością do swojego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. „Kochamy Go, ponieważ On pierwszy umiłował nas” (I List Jana 4:19).

Po drugie wierzący uwielbia i wychwala Boga. Jak mógłby on przestać wychwalać Boga, podczas, gdy Ten obdarzył nas wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios (List do Efezjan 1:3). Następnie z oczekiwaniem słucha on Jego cichego i łagodnego głosu (I Ks. Królewska 19:12), aby dowiedzieć się czy jest coś, na co Bóg chce zwrócić jego uwagę w tym dniu. To nie jest słyszalny dźwięk, ale głos Ducha Świętego porozumiewającego się z ludzkim duchem. Wierzący powinien dać Bogu możliwość, aby mógł On mówić do niego bez żadnych zakłóceń pochodzących od jego wcześniejszych myśli. Bez świadomości siebie i z uwagą spędza on czas na słuchaniu Boga w Jego zdumiewającej obecności.

Po trzecie wierzący uniża się przed Bogiem (List Św. Jakuba 4:10). Nie myśli on o swoich obowiązkach, które ma do zrobienia w tym dniu. W swoim sercu mówi do Pana: "Myślę, że są różne rzeczy, które Ty chcesz mi objawić tego poranka. Jako człowiek i sługa muszę szukać Ciebie dla zdobycia mądrości na ten dzień." Chrześcijanin powinien uczyć się jak być wyciszonym (I List do Tesaloniczan 4:11) i jak nie pozwalać, aby różne myśli „biegały” po jego umyśle. Bóg chce uczyć wierzących, jak powinni się oni wyciszać przed Nim. Czyż nie to miał na myśli Izajasz, gdy powiedział: "w ciszy i zaufaniu będzie wasza moc"? (Księga Izajasza 30:15b). Przypowieści Salomona 8:32 i 33 ilustrują powyższe zasady:

„Otóż teraz słuchajcie mnie, synowie:

Błogosławieni ci, którzy się trzymają moich dróg!

            Słuchajcie przestrogi, abyście byli mądrzy,

a nie odrzucajcie jej!”

To jest właśnie ta pora, kiedy Bóg jest wierny w pouczaniu nas i obdarzaniu swoją mądrością potrzebną w poszczególnych sytuacjach naszego życia. "A jeśli komu z was brak jest mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana" (List Św. Jakuba 1,5). Bóg jest wierny i da nam mądrość, tylko czy my będziemy wierni w tym, żeby Go prosić o nią? Odpowiedzialnością każdego wierzącego jest zanieść swoje prośby do Boga. Wtedy, natychmiast zaczniemy zgadzać się z Nim, a On jest wierny i objawi nam Swój wieczny punkt widzenia.

Niezmiernie ważną rzeczą dla każdego chrześcijanina jest pozwolenie Bogu, aby mógł mówić do nas na nowo - każdego dnia. Bardzo wielu ludzi w ogóle nie rozpoczyna swoich dni od spotkania się z Bogiem. Żyją oni w pewności siebie i fałszywej ufności, myśląc, że mogą poradzić sobie bez Boga. Nawet teraz, gdy czytasz tę broszurę powinieneś słuchać Boga bardzo uważnie i ze skupieniem, posiadając swoją uwagę skierowaną na Niego. "Gotowe [odpowiednio przygotowane] jest serce moje, Boże, gotowe jest serce moje" (Psalm 57:7a). Bóg wtedy będzie mówił, a to co będzie mówił, będzie bardzo łatwo zastosować w życiu. Ponadto Jego Słowo będzie ciebie uwalniać i dawać ci postawę odpocznienia w wierze. O poranku, podczas swojego „cichego czasu” z Bogiem, słuchaj Go z pełną uwagą i połącz to co słyszysz z wiarą (List do Hebrajczyków 4:2). Innymi słowy, niezwłocznie zastosuj Boże Słowo w życiu.

Bardzo wygodnie jest nie być wykonawcą Słowa Bożego (List Św. Jakuba 1:22). Ciało, nasza stara grzeszna natura i świat dodadzą ci wiele powodów, dla których jakaś osoba nie powinna połączyć tego co słyszy z wiarą. Racjonalizowanie posłuszeństwa Bożemu Słowu powstrzyma duchowy wzrost wierzącego. Zawsze należy o tym pamiętać, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie (Galacjan 3:11b). Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu (List do Hebrajczyków 11:6). "A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy" (List do Hebrajczyków 11:1).

Podczas swojego „cichego czasu” z Bogiem, wierzący nie powinien przyjmować żadnych złych lub negatywnych myśli. Powinien być całkowicie pewien, że nie kierują nim żadne samolubne motywy oraz, że ani pycha ani nic co pochodzi z jego starej grzesznej natury nie powinny nigdy znajdować się w jego umyśle. Jako dziecko Boże, powinien o to zatroszczyć się od pierwej chwili każdego dnia. 

 

Przygotowanie swojego serca przed Bogiem

 

„Możesz zapytać: „Skąd mogę wiedzieć, że moje serce jest już odpowiednio przygotowane na ten nadchodzący dzień?” Będziesz to wiedział, ponieważ będziesz miał Słowo Boże, które będzie zabezpieczało twoją duszę. Nie jest możliwe ocenić jak wielką i wieczną wartość ma twój „cichy czas”, który spędzasz z Bogiem każdego dnia. Powinieneś być przygotowany do tego, aby zrobić wszystko, cokolwiek Bóg Ci powie, abyś zrobił - nie dla ludzi, ale dla Chrystusa. Rezultatem twojego podporządkowania się Bogu będzie twoja wolność od ludzi. Gdy Paweł powiedział, że "... [oni] oddawali nawet samych siebie najpierw Panu, a potem i nam, za wolą Bożą" (II List do Koryntian 8:5), to właśnie to miał na myśli.

Jeszcze raz chciałbym powtórzyć, że nie można wystarczająco silno podkreślić tego, jak zdrowo jest spotkać się z Bogiem o poranku. Spotykaj się z Bogiem, zanim zacznie się dzień. A gdy regularnie przeznaczał ten czas tylko dla Niego, to zanim podejmiesz jakikolwiek swój krok łagodność stanie się twoją wewnętrznym nastawieniem. Łagodność jest cechą, którą Bóg widzi w naszych duszach nawet zanim cokolwiek wypowiemy. Wcześniej jednak musimy w naszych sercach całkowicie uniżyć się przed Nim 

 

Ukrzyżuj swoją Starą Grzeszną Naturę każdego poranka

 

     Zanim wierzący upora się z jakąś sprawą podczas dnia, musi rozprawić się z deprawacją w swojej duszy. "Cała głowa chora i całe serce słabe" (Ks. Izajasza 1,5b). Każdego dnia chrześcijanie spotykają się z odziedziczonym złem swoich własnych serc, ale także muszą być świadomi, że miłosierdzie i współczucie Chrystusa są nowe i świeże każdego ranka (Treny 3,22-23). Niektórzy mężczyźni i kobiety nie mogą przełamać złych nawyków przez lata, ponieważ nie rozprawiają się ze swoją starą grzeszną naturą każdego ranka. Oni pozostają niepewni przez lata, i nie wzrastają duchowo.  Częstokroć, reagują i są nastrojowi. To jest piękne, kiedy wierzący oczyszcza się z jakiegokolwiek ducha egoizmu, tak że pożądliwość materii, władzy, aprobaty czy też pożądliwość zmysłowa nie mogą pochłaniać jego myśli. Pożądliwość jest pragnieniem czegokolwiek poza doskonałą wolą Bożą. Owe cztery schematy pożądliwości, które zwykle przejmują kontrole nad szczegółami życia, z nimi wszystkimi rozprawił się Krzyż, zanim nawet wierzący zaczyna podejmować decyzje rano.

  

Strzeż swojego serca

 

 

Odkąd wierzący bierze swoje własne życie i przekazuje je Bogu, wówczas zaczyna strzec swojego serca Słowem, łącząc je z wiarą i posłuszeństwem. Następnie, przez moc Jezusa Chrystusa, będzie miał niesamowitą przewagę nad geniuszem Szatana. Kiedy Chrześcijanin trwa w Chrystusie, zwycięża, ponieważ, "..., gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie." (I List Jana 4,4b). Każdy wierzący musi strzec swojego serca zarówno od egoistycznego nastawienia i lenistwa, jak i od porównywania siebie z innymi.

 

„Nie ośmielamy się bowiem zaliczać siebie do niektórych lub porównywać się z niektórymi spośród tych, którzy siebie samych zalecają; nie mają bowiem rozumu, jeśli do siebie swoją własną miarę przykładają i siebie z samymi sobą porównują” (II List do Koryntian 10,12).

 

Powinien unikać wszelkiego rodzaju emocjonalizmu, który sprawi, że stanie się niepotrzebnie subiektywny lub łatwo zraniony. Jego dusza musi być ochraniana przez Słowo Boże, tak że negatywne skutki nie będą wytworzone w jego życiu. Słowo Boże, przez łaskę, jest strażnikiem duszy.

 

 Właściwa pozycja przed Bogiem

Wierzący nie będzie efektywny w Ciele Chrystusa lub w świecie bez doświadczania obecności Bożej każdego pojedynczego dnia swojego życia. Wielokrotnie, ludzie nie przygotowują ich serc, aby spotkać się z Bogiem rano, ponieważ są fizycznie zmęczeni. Jednakże, kiedy sługa Boży ma cichy czas z Nim we wczesnych chwilach dnia, to nie będzie zajmował się fizycznym wyczerpaniem. Będzie ożywionym zgodnie z Jego Słowem (Psalm 119,154). Chociaż wielu nie zdaje sobie sprawy z tego, czasami wierzący mają problemy w ich duszy, ponieważ nie czynią nadrzędną sprawą tego, aby spędzić czas z Bogiem każdego dnia. Te problemy wyrastają z tego faktu, że osoba nie zgodziła się ze Słowem Bożym odnośnie specyficznych szczegółów swojego życia. Niektórzy ludzie są tak wyszkoleni w używaniu mechanizmu obronnego w celu ukrycia starej grzesznej natury, że nie przyznają się do istnienia problemu. Pod przykrywką ich wysiłków, aby ukryć problemy jest rzeczywisty problem: oni żyją w rożnych formach winy, ponieważ nie mają właściwej relacji z Bogiem. Bóg kochając stara się pokazać tej osobie, że Jego Duch jest zasmucony (List do Efezjan 4,30); Bóg chce, ta osoba zaczęła dzień poprzez posiadanie gorącego związku z Nim!

To jest dopiero przygoda, aby spotkać się z Nim każdego ranka. Ale oczywiście, kiedy wierzący nie ma nic, co chciałby chronić lub bronić, może iść do Boga kilkakrotnie w ciągu dnia, aby usłyszeć Jego, co mówi.

 

 

Bóg obdarza nas swoimi zdolnościami

 

 

Od kiedy wszyscy Chrześcijanie są grzesznikami, to piękną rzeczą dla nich jest to, aby spotkać się z Bogiem. Mogą oddać Mu cześć i szacunek z powodu tego, Kim On jest, przyznając, że bez Niego nie mogą nic uczynić (Ew. Jana 15,5b). Nie pozwalają nastrojom lub subiektywizmowi, aby przejęły kontrole nad ich usposobieniem, ani też nie pozwalają negatywnemu nastawieniu, aby przylgnęło. Ale raczej poddają się łagodnej dyspozycji Boga, kiedy przejmuje kontrole nad ich temperamentem. Boska natura będzie odzwierciedlana w ich osobowościach, kiedy są całkowicie zajęci Chrystusem. Oczyszczeni przez wiarę, mogą spotkać się z Bogiem. W rezultacie, przez cały dzień nie będą bezmyślnie inicjować. Każda osoba posiada naturalne talenty i siły, jednakże wszystkie talenty i siły musza być kontrolowane przez Ducha Świętego. Boże Słowo mówi, "Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej" (List do Rzymian3,23). Każdy chrześcijanin powinien skonsultować się z niebem, zanim zacznie swój dzień na ziemi! Po czym zgadza się z Bogiem przez Słowo i modlitwę, że pozwoli, aby jego umysł był kierowany przez Jego doktrynę w kategoriach. "Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie" (List do Filipian 2,5). Jest tak łatwo, aby stać się przygniecionym przez codzienne presje i problemy. Jednakże, Jezus nie chce, aby ktokolwiek zajmował się problemami, ale raczej był zajęty Jego zaopatrzeniem. On chce, aby każdy wierzący miał codzienny czas na to, aby przyjąć moc do przezwyciężenia zbyt napiętych sytuacji. W tym czasie, On udzieli Swojej miłości, aby uporać się z ludzkimi brakami. Cóż za zaopatrzenie w tych czasach dla zajętego sługi chrześcijańskiego, biznesmena, matki, pastora, itd.! Spotykanie Boga każdego ranka promuje nastawienie serca, które jest zajęte służbą pojednania zamiast reagowania. On nie będzie ofiara okoliczności, ale zwycięzcą, ponieważ rozpoznaje rządy Chrystusa w swoim sercu każdego ranka. Zaprawdę, Bóg pokieruje jego ścieżkami mówiąc, "To jest droga, którą macie chodzić" (Ks. Izajasza30,21a).

 

Podsumowanie

 

Wierzący musi ufać Bożemu rozkładowi dnia w Jego planie. On ma spotkać się z Bogiem rano i przyjąć definicję dotyczącą jego działu w Jego wiecznym planie na ten dzień. Tak wielu Chrześcijan nie żyje zwycięskim życiem pod kierującą mocą Słowa Bożego. Kierowanie umysłem przez Boże myśli jest jedynym sposobem, w jaki ktokolwiek może wyjść naprzeciw presjom i próbom, które spotyka każdego dnia. Jeżeli Chrześcijanin nie ma intymnej społeczności z Panem Jezusem Chrystusem, to niemożliwe jest dla niego, aby okazał innym Jego życie. Jak może reprezentować Jezusa Chrystusa w życiowych sytuacjach, kiedy nie spędza osobistego czasu poznając Jego? To jest wyzwaniem dla każdego czytelnika, aby poświęcić i zapragnąć cichego czasu z Bogiem rano, tak żeby Jego obecność było zamanifestowana innym każdego dnia.

 

Szkoła Biblijna

Szkoła Biblijna jest najwyższą formą edukacji;
uczy Życia oraz przygotowuje do Wieczności.